ویال تزریقی متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات ۵۰۰ میلی گرم
چاپ مقالهویال تزریقی متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات ۵۰۰ میلی گرم
متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات فرم قابل تزریق کورتیکواستروئید می باشد. کورتیکواستروئیدها توسط کورتکس آدرنال سنتز می شود. این هورمون طبیعی به دو فرم مینرالوکورتیکوئید ها و گلوکوکورتیکوئید ها وجود دارند. مینرالوکورتیکوئید ها وظیفه ی تنظیم آب و الکترولیت از طریق انتقال سدیم و پتاسیم را برعهده داشته و گلوکوکورتیکوئیدها باعث تنظیم سطح گلوکز در خون، متابولیسم پروتئین و چربی از طریق ترشح گاستریت و ایجاد پاسخ بافت پیوندی به آسیب ها می شود.
کورتیکواستروئیدهای سنتتیک به دو فرم خوراکی و تزریقی هستند و به منظور کنترل التهاب به کار می روند. نوع تزریقی متیل پردنیزولون به فرم سدیم سوکسینات بوده که اثرات ضد التهابی تا ۲۰ درصد بیشتر از پردنیزولون را دارد. از طرفی به دلیل حلالیت بسیار بالای ملح سدیم سوکسینات ، می توان بیشترین دوز را در کمترین مقدار حلال حل نموده و زمانی که نیاز به غلظت بالای سرمی دارو وجود داشته باشد، به سرعت دوز مورد نظر به بیمار رسیده شود. این دارو به سه فرم عضلانی، آهسته ی وریدی و انفوزیون وریدی قابل استفاده است. هدف اصلی درمان با متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات کنترل التهاب و سرکوب سیستم ایمنی در بیماری های خودایمنی است.
متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات دردرمان بیماری های زیر به کار می رود:
- اقدامات اولیه در شرایط اضطراری نظیر واکنش های حساسیتی و شوک آنافیلاکسی: در این شرایط که درمان های مرسوم پاسخ نمی دهد؛ استفاده از متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات می تواند نجات دهنده ی حیات باشد.
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک: این بیماری خودایمنی مزمن است که بافت پیوندی بسیاری از ارگان ها را درگیر می کند. این اختلال بیشتر در خانم ها رخ می دهد و دارای حملات راجعه می باشد. استفاده از کورتیکواستروئیدهای خوراکی مرگ و میر را کاهش داده ولی در درمان طولانی مدت عوارض بسیار زیادی به دنبال دارد، به منظور کنترل عوارض از متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات به صورت تزریقی و پالس تراپی استفاده می شود.
- بیماری های پوستی: درماتیت آلرژیک یک بیماری شایع پوستی است که استفاده از متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات در درمان بسیار کاربردی است.
- ادم مغزی نخاعی: گاهی ادم به دلیل التهاب و واکنش های آلرژیک رخ می دهد که به خوبی توسط متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات کنترل می شود.
- بیماری های التهابی گوارشی: نظیر کورن و IBD شامل التهاب سیستم گوارش و روده ها می باشد. کنترل التهاب اگر با داروهای های خوراکی انجام نشود نیاز به تجویز موقتی متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات خواهد بود.
- سرطان: تهوع و استفراغ از عوارض شایع شیمی درمانی می باشد. بررسی ها نشان دهنده ی اثرات ضد تهوع متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات به همراه متوکلوپرامید می باشد.
- اختلالات سیستم عصبی مرکزی : نظیر MS نوعی بیماری خودایمنی بوده که در آن به دلیل برهم خوردن یکپارچگی سدخونی مغزی، عوامل التهابی به سرعت وارد سیستم عصبی مرکزی می شوند؛ درمان دوز بالا و پالسی متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات می تواند در کنترل این بیماری موثر باشد.
- درمان رد پیوند اعضا: بعد از پیوند اعضا جهت جلوگیری از رد حاد پیوند نیاز به سرکوب سیستم ایمنی می باشد که از دوز بالای متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات استفاده می شود.
- بیماری های تنفسی: در برونکواسپاسم آلرژیک که نیاز به حجم بالای گلوکوکورتیکوئیدها بوده؛ این دارو می تواند این شرایط را کنترل کند.
- آسیب های نخاعی: در آسیب ها می بایست با استفاده از دوز بالای متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات التهاب را به سرعت کاهش داد.
در برخی شرایط نظیر واکنش های آلرژیک، آسیب های نخاعی یا ادم مغزی نخاعی مصرف کوتاه مدت متیل پردنیزولون سدیم سوکسینات تجویز می شود ولی گاهی اوقات نیاز به مصرف طولانی مدت دارو می باشد که می تواند سبب ایجاد عوارض طولانی مدت نظیر عدم تعادل الکترولیت ها، هایپرگلیسمی، دفع گلوکز، اختلال رفتاری، سندروم کوشینگ و سرکوب غده آدرنال شود. در این موارد جهت کاهش عوارض می بایست حداقل دوز دارو استفاده گردد.
- Bruce N. Cronstein, Clinical use of Methylprednisolone Sodium Succinate: a review, Current toxemic research, Vol. 56, NO. 1, January 1995.
- Peces. M. GorostidP, J. Azofrah, L. Sánchez, J. Alvareza, Anaphylaxis following Intravenous Méthylprednisolone Sodium Succinate in a Renal Transplant Recipient, Letters to the Editor, 1991;59:497-498.